دوران بچگي بعضي رفتارايي داشتم كه مورد قبول بقيه نبود. يعني در واقع از نظر عرف اون رفتارا جالب نبود. مثلا من يك كودك كم رو. ترسو. خجالتي و ... بودم ولي اطرافيان سعي كردن منو تغيير بدن. به مرور دشمن واقعيم خودم شدم. چيزي جز سرزنش و تحقير خودم از خودم عايدم نميشد. من چون واقعا احساس بي ارزشي ميكردم تمام زندگيم اينطور بوده كه ب بقيه ثابت كنم اونطور كه اونا فكر ميكنن من بد نيستم. همش توي تلاش و كنترل بودم كه اون چيزي كه ازش ترس دارم رو كسي راجبم قضاوت نكنه. من اينجا اقرار ميكنم كه توي زندگيم دشمن درجه يك خودم بودم. هدفم جز خوب ديده شدن از ديدگاه بقيه نبوده ولي من عادت كردم ب اين شيوه ي زندگي و تغيير كردن برام سخته.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: